Zuid-Amerika

Het heeft even geduurd, maar hierbij zal ik wat van mijn bevindingen vertellen.

Het laatste verhaal was ik gebleven bij de start van het werken op een 1050 melkveebedrijf in Dunsandel, 40 minuten zuid van Christchurch. Dit was begin december. Ik heb hier een super tijd gehad. Met een team van 5 personen verzorgden wij het werk op het bedrijf. Mijn meeste werkzaamheden bestondt uit koeien bekappen, rotorainers verplaatsen (irrigators) en melken. Het was zeer interessant om te zien hoe een bedrijf gemanaged word met alleen maar beweiding. Ik zat in een groot huis met 2 anderen, waarbij ik elke maandag netball speelde en vrijdags tough rugby, dit met het synlait team. In mijn vrije dagen deed ik meestal de buurt een beetje verkennen en natuurlijk Christchurch bekeken, waar de schade van de aardbeving nog steeds zeer goed te zien is. Oud en nieuw heb ik ook in christchurch gevierd.

In januari kwam Sanne nog langs, die ik tegenkwam in Foxton als zwarte piet (wat is de wereld toch klein). We hebben dat weekend Christchurch onveilig gemaakt en de dag erna een rondleiding gegeven op de boerderij. In februari kwam Sebastien langs, de fransman die ook op het melkveebedrijf in Busselton werkte.

26 februari vloog ik richting Sydney, om 1 maart deel te nemen aan een trip door Zuid-Amerika. Ik had me hiervoor opgegeven toen ik Australie was. Ik was nog niet in Sydney geweest, dus heb ik de stad bewondert. Het was alleen regenachtig weer, dus was wel zonde. Natuurlijk ook het operah house bekeken, maar dat is niet veel anders dan de plaatjes op google. 1 maart ging ik 's ochtends naar het vliegveld om me met de groep te mixen. De groep bestond uit voornamelijk koppels rond de 60,70 en zelfs 80 jaar oud. Er was 1 koppel van in de 40 tige jaren en dan ik met mijn bescheiden 25 jaar. Niet te min, het bleek een zeer geschikte groep te zijn. We vlogen naar Santiago om vervolgens door te vliegen naar Rio de Janeiro. Hier kwamenen we naar een reis van ongeveer 20 uur aan op 1 maart rond 7 uur 's avonds. We hadden dinner op een typische zuid-amerikaanse styl, namelijk een barbeque. Ze komen langs met gespeerd vlees, waarbij je ze bij iedereen een stukje afsnijden. Er waren ongeveer 10 verschillende soorten vlees, en dit beloofde dan ook goed vooruitzicht voor de rest van de reis. Tolletje rond vervolgde we de reis naar de hotel. En wat een luxe overal. Aan een bank en een simpele douche zou ik normaal genoeg hebben, maar de standaard van de groep lag beduidend hoger.

De volgende dag hebben we Rio bezichtigd. We zijn met de liften omhoog gegaan naar de 'Sugar loaf", een zeer toeristische berg wat miljoenen bezoekers krijgt elk jaar. Het geeft een overzicht over een gedeelte van de stad. Hierna hebben we de Christ de Redeemer bezocht, het beeld wat ik ook in Lissabon heb gezien. 's avonds hebben we gegeten in een goed visrestaurant. Helaas door het drukke programma was er geen tijd meer om de carnaval te bezoeken, zeer jammer. De volgende dag vlogen we vroeg naar Campinas waar we de eerste 3 dagen (porto feliz, Barretos en in Lins) elke dag een feedlot bekeken hebben, dat is een boerderij waar vleesveekoeien geconcentreerd worden vetgemest met gemixed voer. Interessant om gezien te hebben, want ik had nog nooit zulke type feedlots gezien. We waren ondertussen aangekomen in Barretos, waar we op dag 5 een JCB slachterij gingen bezoeken. We kregen eerst een presentatie, waarna we ons moesten omkleden. Aanbevolen werd om alle kleren uit te trekken en de verplichte kleding aan te trekken. Je bleef namelijk niet vrij van opspattend bloed. We kregen alles te zien, van waar de koeien werden schoongespoten tot aan het eindproduct voor bijvoorbeeld Burger King. We liepen letterlijk langs de vele werknemers en tussen de karkassen door om alles goed te kunnen bekijken. Iedere persoon heeft een vaste taak aan de lopende band. Er mochten natuurlijk geen foto's genomen worden, maar het was een ervaring die je niet gauw krijgt en die ik zeker niet meer zal vergeten.

De volgende dag zijn we doorgereden naar Tres Lagoas, waar we 2 boerderijen bezochten van gebroeders Fazenda. Beide waren vleesvee bedrijven (Nelore koeien), waarbij het eerste bedrijf een 3 plant crop toepaste in 1 seizoen (sojabonen, mais en gras). Dit alles met zero-till. Het tweede bedrijf had als een van de eerste in Brazilie pivards, waarmee 10 maal meer gras werd geproduceerd. In totaal leveren ze 15.000 koeien per jaar voor de slacht. Er word veel suikerriet geteelt in deze omgeving, dus dit was het voornaamste uitzicht de eerste dagen. Naast suikkeriet produceert Brazilie veel sojabonen, koffie, corn en rijst. Ookt teelt het veel equalyptus bomen voor de productie van papier en tissue's. De volgende dag zijn we doorgereden naar Campo Grande, waar we een presentatie kregen over de landbouw in de provincie Matto Grosso do sul. De dag erna zijn we naar zeer mooie herritage boerderij geweest. Dit bedrijf was fokker van nelore stieren. We kregen lunch op de boerderij, waarbij het vlees op een traditionele manier werd bereid. Wat verder opvalt is dat overal in de velden mierenhopen te zien zijn. Echter is het moeilijk om onkruid te vinden in Brazilie!

Dag 9 zijn we naar Buenos Aires gevlogen. Hier kwamen we 's avonds aan, waarna we door de stad naar ons hotel reden. Erg grappig was te zien hoe ze omgaan met drukte bij tolwegen. Als auto's langer dan 2 minuten wachten, openen ze de slagbomen en mag iedereen gratis doorrijden, totdat er geen wachtrij meer is. Bij anderhalf minuut beginnen veel rijders al te toeteren, en zodra de slagbomen opengaan kunnen ze plotseling wel doorrijden! Na een korte verfrissing in het hotel hadden we dinner met een tangoshow. Was leuk om te zien en het eten was wederom weer super. De volgende dag zijn we naar een grote koeienveiling geweest, wat zich in de stad bevindt. Alles nog gemaakt van hout, waarbij alle koeien worden gestuurd bij gauchos. Op alle boerderijen werd er gewerkt met gauchos (cowboy's). In Chili worden ze trouwens huasos genoemd. Na het bezoek kregen we een rondtour door Buenos Aires en vlogen we 's avonds door naar Trelew. Hier aangekomen reden we door naar Puerto Madryn. De volgende dag bezochten we een schapenboerderij. We zijn ondertussen in de Patagonia regio, wat een grootte woestijn is. Op de boerderij (in de middle of nergens!) krijgen ze 300 mm water. Echter is dit genoeg voor sommige grassen en struiken om te bestaan. Met 1 schaap per 2 hectare wordt er hier geboerd. We kregen een tradionele lunch, waarbij een lamb gespreid geroosterd wordt. Erg lekker! Door de vulkaanuitbarsting in 2011 in Chili, kreeg de boerderij te kampen met veel as, wat in combinatie met water tot cement vormt. 5500 schapen van de in totaal 7000 schapen overleefde dit niet. In de middag bezochten we een het strand waar een grote kolonie zeeleuwen leeft. In deze tijd van het jaar hebben ze veel jongen. Dit is de tijd dat orka's (killer whales) in het hoogtij op het strand komen om een jong zeeleeuw als prooi te vangen. Helaas waren er geen orca's in de omgeving te zien toen wij er waren. De dag erna stond een lange busrit op de planning door de woestijn naar Esquel. Een rit met soms mooie uitzichten. Dag erna bezochten we een zeer professioneel bedrijf met schapen(marino) en vleesvee (herrefords). Met 96000 hectare runnen ze hier 1500 cattle en 40.000 schapen. Na een weer traditionele lunch zijn we doorgereden naar Bariloche. Een erg mooi meren district in de Andes gebergte. Dag 14 kregen we hier een presentatie over de landbouw in Argentinie en kregen we een rondleiding door een wol labaratorium. Dag 15 was vrij geboekt en kon je doen wat je wou. Lekker rondgelopen door de stad en, onder genot van een biertje live engels muziek geluisterd, was dit een perfecte rustdag.

Dag 16 zijn we met 3 boottochten en 4 verschillende bussen naar Puerto Varas gereisd. Helaas zijn 300 van de 365 dagen bewolkt en deze dag was geen uitzondering. Na de 2e boottocht moesten we door de douane, omdat we aankwamen in Chile. Na de overnachting bezochten we een dubbeldoel koe boerderij in Puerto Montt. Interessante rondleiding en goed om weer groen grasland te zien. Vervolgens hebben we de markt bezocht om eind middag een rodeo farm te bozoeken, waar ze ons een rodeo show gaven met typische chili dans. De volgende dag hebben we een andere schapen en cattle boerderij bezocht met weer een erg geschikte traditionele (Duitse) lunch. We zijn hierna doorgereden naar Osorno, waar we de volgende dag een presentatie kregen van cooperatie Cooprinsem, wat alle producten voor boeren kan leveren. Hierna zijn we naar het vliegveld gereden om de door te vliegen naar Santiago. Hier hadden we diner in een plaats waar een traditionele dansshow werd gegeven. Ook werd het publiek hierbij betrokken, en ook ik mocht hierin deelnemen. Echter was dit de hoofdact van de avond, werd mijn blouse uitgetrokken en stond ik in mijn blote barst op het podium, dansent met niet veel meer gekleed chileens grietje. Was even wat anders!

Dag 20 hebben we een walnoten boerderij bezocht in de ochtend, en 's middags hebben we een grote wijnboer bezocht, wat erg gezellig was door het vele (gratis) te nuttigen wijn. Een paar andere opvallende dingen in Zuid-Amerika is dat alle huisen compleet zijn omringt door hoge hekken, en ook de ramen zijn voorzien van stalen roosters. Dit is voor de criminaliteit. Ook zijn er veel zwerfhonden de vinden in de steden. In Santiago alleen al zijn 300.000 zwerfhonden. Een groot pobleem! Dag 21 waren we met nog maar 7 personen overgebleven, omdat de rest doorging met een extension op de reis, waarbij ze vroeg in de ochtend vertrokken. Wij kregen een rondleiding door Santiago en vlogen in de avond terug. Het vliegtuig lande eerst in Auckland voordat het zou doorvliegen naar Sydney, dus ben ik hier uitgestapt en vloog ik 3 later door naar Christchurch, waar ik gister aan ben gekomen. Nu verblijf ik in het huis waar ik voorheen zat en bezoek de boerderij vandaag.

Morgenvroeg rij ik door naar mijn nieuw adres, waar ik ga werken op een robotbedrijf van fam. Van Leeuwen. Dit is goed 2 uur rijden van hier. Weer een nieuw avontuur!

Ik heb 50 foto's toegevoegd, om ze allemaal te zien moet je naar foto's gaan, anders zie je er maar 24!

Groeten Mathijs!